O uważności napisano już wszystko. Tylko nie wszystko zostało przez wszystkich przeczytane. A jeśli nawet zostało przeczytane, to nie wszyscy potrafią tę wiedzę wykorzystać.
O uważności napisano już wszystko. Tylko nie wszystko zostało przez wszystkich przeczytane. A jeśli nawet zostało przeczytane, to nie wszyscy potrafią tę wiedzę wykorzystać.
Na początku jest wielki zapał, ambitne plany, idealistyczne wyobrażenie własnej roli w miejscu pracy. Mówi się, że „aby się wypalić, trzeba płonąć” – duże zaangażowanie to kluczowy element w procesie wypalenia zawodowego (burnout). Z jednej strony osoby narażone na wypalenie napędza oczekiwanie, że ich wysiłek zostanie doceniony. Z drugiej strony pracodawcy chętnie korzystają z energii ambitnych pracowników, delegując na nich coraz więcej wyzwań. Chcąc sprostać rosnącym oczekiwaniom, ci pracują coraz więcej, zaniedbując inne ważne obszary życia: zdrowie, relacje społeczne, zainteresowania, pasje osobiste. Wraz z psychofizyczną eksploatacją pojawia się frustracja, bezsilność, a nawet uczucie pustki.
Z badań wiemy, że gros Polaków jest lub czuje, że znajduje się na skraju wypalenia. To epidemia, która nas zaskoczyła. Podeszła od tyłu, znienacka. Droga do wyjścia wymaga świadomości – siebie, rynku, i specyfiki naszej kultury biznesowej. Większa uważność szefów i pracowników pomoże zakończyć tę zimę wyczerpania.
Kiedyś sukcesem w biznesie były stanowisko i zarobki. Dziś proporcjonalnie ważne dla ludzi biznesu są: wolny czas, swoboda realizacji swoich pasji, wolność. Ta zmiana świadczy o zwiększonej indywidualizacji kultury w Polsce oraz uważności na siebie i własne zdrowie. Wynikająca z tego równowaga zwiększa potencjał na kreatywność, która jest niezastępowalnym zasobem ludzkim w dobie automatyzacji, robotyki i sztucznej inteligencji. Jak rozwijać i skalować kreatywność w organizacji? Jedną z ważnych dróg jest wzmacnianie jakości pracy zespołowej przez zdrową i uważną kulturę feedbacku.