Zagrożenie minęło, praca zdalna została
W czasie pandemii dla wielu pracowników praca zdalna była koniecznością . Mimo spadku zagrożenia związanego z COVID-19, praca zdalna nie straciła jednak na popularności.
Potocznie rozumiana praca zdalna to praca wykonywana poza siedzibą pracodawcy, najczęściej w domu pracownika. To definicja z kwietnia 2023 r. Od tego momentu bowiem art. 67 Kodeksu pracy określa, że „praca może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (praca zdalna)”.
Badanie opublikowane przez Główny Urząd Statystyczny pokazuje, że z końcem 2022 r. aż 422,6 tysiąca osób pracowało zdalnie w związku z nadal obowiązującym stanem zagrożenia epidemicznego. Obecnie dla wielu pracowników praca zdalna przestała być strategią ochrony zdrowia, przywilejem czy benefitem dostarczanym przez pracodawcę, stała się zaś skutecznym sposobem realizowania kariery zawodowej i łączenia z nią obowiązków domowych. Polubiliśmy pracę z domu, i niechętnie z niej rezygnujemy.
Kodeks pracy umożliwia okazjonalne świadczenie pracy zdalnej do 24 dni rocznie za zgodą pracodawcy, jednak coraz większa liczba osób poszukuje zatrudnienia w organizacjach, które umożliwiają pracę zdalną w pełnym wymiarze czasu pracy lub oferują „pracę hybrydową”, która pozwala na realizowanie obowiązków pracowniczych częściowo w biurze, a częściowo poza nim. Wielu pracodawców przychyla się do preferencji pracowników, tworząc warunki wykonywania zadań zawodowych w formie zdalnej. Zapewnia to organizacjom możliwość zatrudniania ekspertów z różnych stron kraju czy świata, a pracownikom – możliwość zawodowego rozwoju bez konieczności przemieszczania się czy zmiany miejsca zamieszkania.
Wyzwania pracy zdalnej
Z perspektywy zarówno pracodawcy, jak i pracownika praca zdalna wiąże się i z negatywnymi konsekwencjami, i z korzyściami. Istnieje kilka szczególnych wyzwań, przed którymi stoją obie strony, a które krótko omawiam poniżej.
Kiedy w codziennej pracy brakuje bezpośredniego nadzoru przełożonych, może pojawić się trudność z analizą produktywności pracownika czy bezpośrednim monitorowaniem efektów jego pracy. O zakładane efekty natomiast może być coraz trudniej. Jeśli ograniczamy kontakt „twarzą w twarz” i zwiększamy udział komunikacji pisemnej w wymianie informacji między osobami w firmie wchodzimy na prostą ścieżkę do powstania błędów i zakłóceń komunikacyjnych.
Brak bezpośredniego kontaktu nie sprzyja nie tylko komunikacji, ale też budowaniu pozytywnych relacji zawodowych. U osób pracujących zdalnie może zacząć zacierać się pracownicza tożsamość i chęć identyfikowania się z firmą. Przy ograniczonych kontaktach nie ma mowy o spontanicznych burzach mózgów, kr...
