Według raportu Effectiveness (2021) Współpraca – ewolucja, czy rewolucja potrzebna od zaraz? zdaniem jedynie co dziesiątego pracownika (11%), wysoki poziom współpracy utrzymuje się̨ zawsze, a dla mniej niż połowy (45%) występuje przez większość́ czasu. Ludzie wciąż cenią sobie procesy i zadania (65,5%) ponad relacje, a bez koncentracji na nich współpraca i szeroko pojęty dobrobyt społeczny nie są możliwe.
Budowanie współpracy jest wymagającym, ciągłym i długofalowym procesem. Wymaga szeroko rozwiniętych umiejętności miękkich, empatii i otwartości na drugiego człowieka, inną perspektywę oraz różnorodność rozumianą na wielu płaszczyznach – w kontekście wielokulturowego środowiska, języków, kompetencji, osobowości. Jeśli dodamy do tego złożoność zadań i zespołów, powstaje chaos informacyjny i relacyjny. W takich warunkach naturalną skłonnością ludzką jest oszczędność poznawcza. Ludzie chętnie stosują efektywne uproszczenia myślowe i praktyczne reguły zdroworozsądkowe, które pomagają im zrozumieć rzeczywistość społeczną. Nie są zdolni przetwarzać całej oddziałującej na nich informacji społecznej. Tym samym pomijane są ważne informacje, powstają liczne błędy, nietrafna ocena rzeczywistości, zjawiska, osoby, zniekształcenie rzeczywistości postrzeganej i interpretowanej (Strelau 2007).
Kiedy czujemy się dobrze, pracujemy lepiej
Jak w morzu informacji i indywidualności ludzkich budować współpracujący, kreatywny zespół? Dając mu bezpieczne środowisko, w którym z uważnością na dobór słów i emocje rozmówcy, można dzielić się odczuciami i konstruktywną opinią o ludzkich zachowaniach. Mamy tym samym szansę na zbudowanie wzajemnej sympatii i szacunku oraz ulepszania współpracy, a co za tym idzie, powiększania wspólnego dobrobytu i efektywności biznesowej.
Do tego wszystkiego potrzebne jest wspólne poczucie odpowiedzialności za cel, który łączy zespół, i poczucie przynależności do zespołu. Aby czuć się bezpiecznie, ludzie wymagają pewnej ramy i formy, oraz świadomości, że mają wpływ na to, co się dzieje.
Mindfulness to praktyka pełnej obecności, czyli pełnej integracji ciała i umysłu przy tym, co się w danym momencie dzieje bądź co się robi. Naukowa popularyzacja idei uważności w psychologii biznesu ma swoje korzenie w religiach i praktykach rozwoju duchowego ze Wschodu. Warto pamiętać, że ludzie praktykują mindfulness od tysięcy lat, niezależnie od tego, czy to kwestia tradycji, czy indywidualnej praktyki (Shapiro, Weisbaum 2020). Nie jest to nowoczesny wymysł – to, co jest nowe, to wprowadzanie praktyki mindfulness w świecką rzeczywistość Zachodu, opierając się na rosnących zbiorach badań naukowych, które wskazują skuteczność tych praktyk w regulowaniu stresu i stanów emocjonalnych.
W gabinecie spotykam się ze zjawiskiem, które często uznawane jest za początek wypalenia zawodowego. Objawami, z którym przychodzą klienci są: niemoc do głębszego angażowania się w środowisko pracy, nadmierny krytycyzm i dystansowanie się, napięcie emocjonalne, utrzymujący się spadek energii i poczucie zmęczenia.
Biznes, mając do wyboru efekt albo aspekt ludzki, wciąż chętniej wybiera koncentrację na wynikach, tym samym pomijając to, co najważniejsze – dobrobyt pracowników. Paradoksalnie, zaniedbanie go wpływa negatywnie na zamierzone wyniki. Nierealnym oczekiwaniem jest spodziewać się satysfakcjonujących rezultatów biznesowych, i poczucia satysfakcji i motywacji pracowników bez uważnego czasu i przyglądania się ich kondycji psychicznej. Brak efektów i zaangażowania pracowników z kolei wywołuje frustrację u menedżerów i jest bolączką większości dużych organizacji.
POLECAMY
Dobrostany jednostek budują zespół
Dlatego warto się zatrzymać i uważnie ustalić w zespole zasady konstruktywnego udzielania informacji zwrotnej. Przykładowo, kilka spotkań czy treningów pozwoli pracownikom:
- nauczyć się, czym jest feedback,
- dowiedzieć się, jaką wnosi wartość dla nich samych i dla organizacji,
- jaka jego forma jest najbardziej odpowiednia.
Informację zwrotną dostajemy w domu, a pierwszy raz formalnie i publicznie od mniej bliskich nam osób w systemie edukacji – w szkole i na studiach. Reakcje emocjonal...
